"Labuh ti sapedah"
Jaman baheula keur urang leutik keneh,urang belajar sapedah di ajarkeun ku bapa.Bapa urang ngajarkeun numpak sapedah nepi ka urang bisa.Isukna urang di ajarkeun deui ku bapa numpak sapedah di lapangan,bapa nyeukeul baju urang titukang.Ka itung"hiji.. dua..tilu.." ngagiwes kayuh,urang bisa gowes sapedah kalayan lancar.Urang atoheun pisan lantaran geus bisa numpak sapedah.Pas sore na keur sasapedahan jeung babaturan,tiba-tiba weh "GEDUBRAKKKKKK" weh labuh katiban sapedah.Sukuna baeeuh jeung ngalucur geutih hubgjul.Ku babaturan urang di anterkeun nepi ka imah.Pas si imah bapa jeung mama teh meni panik,langsung weh urang di bere obat.Lantaran nyandung batu,ban sapedah kempes urang ceurik teu ereun-ereun.Ges kitu shok mbung deui numpak sapedah.Di terangkeun ku bapa lamun numpak sapedah kudu lalaunan hati-hati ulah sarudak saruduk.Geus kitu weh urang mikir eta kajadian labuh ti sapedah teh palajaran lamun numpak sapedah teh kudu hati-hati.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar